Observationes anatomicae et chirurgicae quatuor : commentatio quam ad veniam docendi in Academia Fridericia Halensi cum Vitebergensi sociata rite impetrandam gratiosi medicorum ordinis consensu et auctoritate die XXVI. mensis Junii A.D. MDCCCLVII hora XI / publice defendet Richardus Volkmann ; assumpto ad respondendum socio Francisco Schweigger-Seidel.

  • Volkmann, Richard von, 1830-1889.
Date:
[1857]
Catalogue details

Licence: Public Domain Mark

Credit: Observationes anatomicae et chirurgicae quatuor : commentatio quam ad veniam docendi in Academia Fridericia Halensi cum Vitebergensi sociata rite impetrandam gratiosi medicorum ordinis consensu et auctoritate die XXVI. mensis Junii A.D. MDCCCLVII hora XI / publice defendet Richardus Volkmann ; assumpto ad respondendum socio Francisco Schweigger-Seidel. Source: Wellcome Collection.

Provider: This material has been provided by The Royal College of Surgeons of England. The original may be consulted at The Royal College of Surgeons of England.

    25/46 (page 21)
    \Teteres chirurgi, quum anatomiam ankyloseos intracapsularis, quam veram appellabant, inciperent, unam morbi formam et vidisse et descripsisse videntur. Nimirum de morbo agunt, in quo articulorum contiguorum concretio ex praevia et plane manifesta articuli inflammatione pendebat. Itaque dissecuerunt partes superstites ex arthrocace, tumore albo, fungo articuli, vel quibus diversis nominibus unum illud morbi genus est ornatum, in cujus ut Graeci ajunt akme omnes articuli partes minime dubiam exhibent inflammationem. Quare duas distinguere solebant ankyloseos formas: unam articulorum parietes fibrosa materie conjungentem, alteram ossea substantia eos coagmentantem. Quae quidem morbi disjunctio si curam ejus quaeris gravissima est, praeterea non sufficit et sub- tilitate caret. In ankylosi et fibrosa et ossea extremitates ossium articulares denudatae committuntur carti- laginibus, quibus natura separantur sive necrosi, sive atrophia, sive malacia pessum datis. Granu- lationes, quae cartilaginum ab ossibus recessum ipsamque earum atrophiam interdum provocaverant, remota lamina cartilaginea ex ossium contiguorum poris medullaribus prorumpunt et sensim concre- scunt. Quo facto aut in substantiam fibrosam mutantur, aut osseam naturam subeunt, sed omnis concretionis haec una in his ankylosibus conditio et quasi lex est, ut antequam fiat, cartilago e medio sublata sit. Itaque his partibus destructis aut sorptione remotis ossa contigua non aliter se habent atque unius, quod fractum sit, ossis partes, neque mirum est ea ad concretionem prompta esse. Concretae autem partes in toto hoc morbi genere nihil offerunt, quod non cicatrices ossium si ana- tomice indagantur similiter exhibeant. Nam fracturas quoque osseas duplici modo sanari cognitum est, quum fibrosa materie inter disjunctas partes interposita, tum ossificatione genuina. Neque vero negandum, ankyloses, quas quaerimus, vel sine ulceratione et sine pure oriri posse. In hac quidem forma inflammationum articularium, quas cum dyscrasia conjunctas esse do- i cent autores, pus plerumque semper observatur. Ipsum os decolor, ulceratum et pure et ut ita dicam mfiltratum habetur; praeterea non raro cavum in spongiosam ejus substantiam insinuatum locum in- dicat, ubi formando pure osseae substantiae jactura facta est. Non autem desunt inflammationes articu- lorum minus vehementes in quibus puris formatio nulla deprehenditur, quamvis denudato utroque osse