De insufficienta valvulae tricuspidalis et casu hujus generis singulari : dissertatio inauguralis medica ... / auctor Paulus Guttmann ; opponentibus Preybisz, Sorauer, Jottkowitz.

  • Guttmann, Paul, 1834-1893.
Date:
[1858]
Catalogue details

Licence: Public Domain Mark

Credit: De insufficienta valvulae tricuspidalis et casu hujus generis singulari : dissertatio inauguralis medica ... / auctor Paulus Guttmann ; opponentibus Preybisz, Sorauer, Jottkowitz. Source: Wellcome Collection.

Provider: This material has been provided by The Royal College of Surgeons of England. The original may be consulted at The Royal College of Surgeons of England.

    16/24 (page 16)
    latius extenditur et mox hepar quoque intumescit. Tunc oedema non amplius plane cedit, et si nonnunquam natura ipsa aut adhibitis medicamentis diureticis aliqua seri quantitas ex tela cellulosa resorbetur, tamen excitata renis actio secretoria non diu perstat, impedi- mentum circulationis continuum et tensio venarum excitata serum largiter per libras resti- tuit, si medico adhibitis medicamentis aliquot uncias urinae renibus extorquere contigit. Jam quod ad legem inter omnes notam in morbis cordis pertinet, quae aquam sem- per a partibus inferioribus ad altiores adscendere docet, in insufficientia valvulae tricuspi- dalis ipsius exceptiones locum habent. Iterum iterumque enim apud patrem observavi, hydropem manus ortum esse et quidem graviorem manus dextrae, quam sinistrae dum hy- drops extremitatum inferiorum paullo decrescebat. Quod simplici modo explicari potest. Sanguis enim in venam cavam superiorem regurgitans postremo minimas etiam venas di- gitorum opplet, itaque exsudationem excitet necesse est; difficile autem est interpretatu, quod, quum haec regurgitatio sanguinis perpetua sit, oedema non persistit, et quod tunc praecipue intrare solet, si in extremitatibus inferioribus tensio per aquam diminuta est. Quod ad aquam pertinet, non continuo, ut ego quidem observavi, exsudari solet, difficulter etiam parva aquae quantitas demonstrari poterit. Parca quantitas fortasse semper exsudatur, symptomata vero non excitat. Certo autem tempore a vasis major aquae quan- titas editur et tunc graviorum caussa est dolorum. Apud patrem hoc per noctem fieri so- lebat et quidem primis horis matutinis. Aquam intra hoc tempus accrevisse, semper bene cognovi; etiam quod ad asciten pertinet, tam percussione quam palpatione sola abdominis ejus augmentum demonstrari potuit. Ipse quoque aegrotus non ignoravit, si ascites accre- vit. Num exsudatio aquae semper certis temporibus intret, dirimere non possum, quum compertum id non habeam, continuo autem certe aqua non exsudatur, nam id si fieret, hy- drops post breve tempus periculosum ambitum assequeretur. Hoc etiam loco commemorare licet, me illo tempore, quo aquae major quantitas a vasis edebatur, frequentiores pulsus vidisse. Pulsus patris fere septuaginta ictus obtulit, auctus vero est tempore exsudationis usque ad octoginta quinque, id quod non semel sed saepius observavi. Quod mirabilius est, quum statu normali sub mediam noctem minimi pulsus sint. Responderi mihi potest, augmentum pulsus in hoc casu a dolore exsudatione excitato pependisse, et pars aliqua ad dolorem fortasse referenda est; sed exstitit etiam auctus pulsus, si pater magnis Opii dosibus somnum effecerat; conjiciendum igitur est, inter exsudationem arterias vitalitate aucta gaudere. Praeter oedema manuum interdum oedema faciei, praecipue genae, observavi. — Jam plura dicere nolo de hydrope telae cellulosae et de ascite, quum eadem symptomata of- ferantur, quae in vitiis valvulae mitralis. Id tantum dispiciendum est, hydropem in insuf-