Boerhaave-Herdenkingsrede / D. Schoute.

  • Schoute, D. (Dirk), 1873-1953.
Date:
[1938]
Catalogue details

Licence: In copyright

Credit: Boerhaave-Herdenkingsrede / D. Schoute. Source: Wellcome Collection.

    16/106 (page 4822)
    waarop boerhaave het wetenschappelijk werk van anderen steunde, hetgeen het meest bekend is ten opzichte van swammerdam’s werk Bijbel der Natuure. 31) Zie o.a. hierover: ernst cohen, herman boerhaave en zijne beteekenis voor de Chemie; en a. a. pulle, carolus linnaeus, herdenkingsrede, Utrecht 1935. 32) Een uitgebreid onderzoek in het Archief van Curatoren der Leidsche Uni- versiteit heeft, evenmin als een onderzoek in de Archieven van den Senaat en der Faculteiten te Leiden, eenig licht kunnen werpen op de vraag hoe het aan de Leidsche Hoogeschool na 1738 is gegaan met den door boerhaave voor het onder¬ wijs in de geneeskunde gegeven grondslag. Noch in de stukken zelf, noch in de bijlagen daartoe, werd er met een woord over gesproken. In zooverre zou boerhaave eer een voorlooper moeten worden genoemd dan een grondvester. Het rapport van d. heilbron. Adres en Vertoog ter verbeetering van het Genees- en Heelkundig onderwijs in ons Gemeenebest, den Haag 1797, sprak alleen over een verbetering van de opleiding van de chirurgijns en de vroedvrouwen, aan de hand van het Plan gênêral de Venseignement dans Vêcole de Santé d Paris. Ook bij het herstel van het vervallen clinisch onderwijs te Leiden, in 1787, beperkte men zich tot dat onderwijs. Pas het zoogenaamde „Organieke Besluit van 2 Augustus 1815 bracht het onderwijs in de geneeskunde aan onze Hooge- scholen te Leiden, Groningen en Utrecht op den door boerhaave beschreven grondslag. Zie over de wording en beteekenis van dit Besluit: b. j. l. de geer, De regeling van het hooger onderwijs in Nederland in 1814, in Nieuwe Bijdragen voor Regtsgeleerdheid en Wetgeving, 1869, XIXste D., Amsterdam. Zie ook: c. j. a. de RANiTZ, De Rechtspositie van de Rijksuniversiteiten en van haar elementen. Diss. Leiden, 1938. BOERHAAVE’S INFLUENCE UPON AMERICAN MEDICINE, BY HENRY E. SIGERIST, the johns hopkins University, Baltimore. When boerhaave died, two hundred years ago, Western medicine lost its undisputed master. Never before had a medical teacher exerted such a far-reaching influence. Never before had a physician been so universally admired and beloved. Hippocrates was an almost mythical figure; sydenham was a great practitioner, but boerhaave was communis totius Europae praeceptor”, and when he passed away, after a long and rich life, his many students all over the Western world bemoaned him. What was the cause of boerhaave’s unparalleled reputation? i Not his career, nor his writings. His career was that of a highly successful professor and great practitioner, who was consulted by rich and poor and whose advice was songht by prominent people from many countries. But there were many other famous professors and practitioners at the time. Boerhaave’s writings, good as they are, cannot explain the master’s fame either. Eclectic in character, they contain the essence of much experience in concise form but are by no means revolutionary. They do not reveal new discoveries or basically new thoughts, and medicine, in all probability, would have pro- gressed just as much without them. The books did not create boerhaave’s fame. They became famous and were reprinted over and over again because they were boerhaave’s work.