Over spraakgeluiden : rede uitgesproken bij de aanvaarding van het Hoogleeraarsambt in de Physiologie aan de Rijks-Universiteit te Utrecht, den 24 September 1897 / Door Dr. H Zwaaredemaker Cz.

  • Zwaardemaker, H. (Hendrik), 1857-1930.
Date:
1897
Catalogue details

Licence: Public Domain Mark

Credit: Over spraakgeluiden : rede uitgesproken bij de aanvaarding van het Hoogleeraarsambt in de Physiologie aan de Rijks-Universiteit te Utrecht, den 24 September 1897 / Door Dr. H Zwaaredemaker Cz. Source: Wellcome Collection.

Provider: This material has been provided by The Royal College of Surgeons of England. The original may be consulted at The Royal College of Surgeons of England.

    31/34 (page 29)
    39 Het is de laatste maal, Hooggeachte Heer Secretaris van Curatoren, dat een Hoogleeraar U van deze plaats nit zijn dank kan betuigen, doch voor ons alien is het alsof uw naara onafscheidelijk aan de Universiteit verbonden is. Yergun mij U erkentelijkheid uit te spreken voor het vele, dat Gij lange jaren voor ons laboratorium zijt ge- weest en voor de vriendelijke tegemoetkoming, die ikjegens mijn persoon mocht ondervinden. Mijne Heeren, Leden van den Academischen Senaat. Het is geen gering voorreeht te rnogen binnentreden in een kring van voortreffelijke mannen, wier geestesrichtin- gen elkaar aanvullen en over wier dagelijkschen arbeid de wijding ligt van een idealistisch doel. Levendig is mij dit bewust geworden, nu Gij den nieuweling wel hebt widen opnemen met eene welwillendheid, die zelfs afstanden van leeftijd en kennis overbnigt. Het schijnt mij een onschatbaar genoegen, uw ambtgenoot en uw leerling gelijktijdig te mogen zijn. Inzonderheid Gij, M.H. Leden der Geneeskundige Faculteit, hoe zeer stel ik het op prijs met U te mogen samenwerken tot de vor- ming van de zich steeds vernieuwende generatie onzer geneeskundigen. Sinds jaren hebt Ge mij reeds toegestaan uw wetenschappelijk leven te deelen en vreemdeling gevoel ik mij in uw midden allerminst. Wil mij uw vriendsehap ook in de toekomst niet onthouden! Hooggeachte Tn. Wilhelm Engelmann. Ik weet hoe uw hart hangt aan het kleinood, dat Ge mij toevertrouwt. Naar uw nieuw groot laboratorium neemt Ge de lierin- nering mee aan eenige kleine vriendelijke vertrekken, die al uwe geclachten kennen, waaraan zich uw gemoed had gehecht. Of uwe onderzoekingen daar zullen worden voort- gezet? Wat mij het meest met zorg vervult bij het aan- vaarden van de zoo aantrekkelijke taak de physiologie