Die Fragmente der Vorsokratiker, griechisch und deutsch / von Hermann Diels.

Date:
1903
Catalogue details

Licence: In copyright

Credit: Die Fragmente der Vorsokratiker, griechisch und deutsch / von Hermann Diels. Source: Wellcome Collection.

    158/624 (page 142)
    974« 974»> 975« 15 καΐ ομοιον πάντη ακίνητον είναι το εν' ον γάο αν κίνηση- ναι μη εις τι νποχωρτιοαν. νποχωρτοαι dg ανάγκην είναι ήτοι είς πλτιρες ιόν η εις κενόν' τοίτων όε το μεν ονκ αν όε- ξαο&αι [το πλήρες], το όε ονκ είναι ονόεν [ή το κενόν]. τοιοντον 0 δε ον το εν άνωόννόν τε καί άνάλγητον νγιες τε και άνο- 20 οον είναι, οντε μετακοσμονμενον &έσει οντε ετεροιονμενον εί'όει οντε μιγννμενον άλλωι' κατά πάντα γάρ ταντα πολλά τε το ^ν γΙγνεοΘ^αι καί το μή ον τεκνονσ&αι και τό όν φίλείρε- oS^ai άναγκάζεσθ^αι* ταντα όε άόννατα είναι. καί γάρ 7 ει τώι μεμίχ&αι τό εν εκ πλειόνων λέγοιτο, καί εϊη πολλά 25 τε καί κινούμενα εις άλληλα τα πράγματα, καί ή μίξις ή ώς εν ενί οννίλεοις εϊη των πλειόνων ή τήι επαλλόξει οΐον επι- πρόοΒ^ησις γίγνοιτο των μιχθ^έντων' εκείνως μεν άν όιάόη- λα χωριζόντων είναι τά μιχ^^έντα, επιπροο&ήοεως ό' ονοης εν τήι τρίιρει γιγνεοΘ-αι άν εκαστα φανερά άφαιρονμενων 1 των πρώτων τά νπ άλληλα τε&έντα των μιγβεντων' ών ονόέτερον ονμβαίνειν. όιά τούτων όε των τρόπων καν είναι 8 πολλά καν ήμίν ώιετο φαίνεοΟ'αι μόνως. ώοτε έπειότ ονχ οίόν τε Οντως, ονόε πολλά όννατον είναι τά οντα, αλλά 5 ταντα όοκεΐν ονκ όρθ^ώς. πολλά γάρ καί άλ?.α κατά την αισθ-ηοιν φαντάζεσ&αι [άπαταν]* λόγον ό* οντ^ έκεΐν^ αϊρεΐν, ταντα γίγνεο^αι, οντε πολλά είναι το ον, άλλά εν άίόιόν τε καί άπειρον καί πάντη ομοιον αντό αντω. άρ^ ονν όεΐ πρώτον 9 μεν μή πάσαν λαβόντα δόξαν άρχεσ&αι, «λλ’ at μά- 10 λιστά είσι βέβαιοι; ώστ^ ει μεν άπαντα τά όοκονντα μή όρ- θ^ώς Απολαμβάνεται, ονθ^εν ίσως προοήκει ονόε τοντω προσ- χρήοθ'αι τώι όόγματι, {οτι) ονκ άν ποτέ ονόεν γένοιτο εκ μηόενός. μία γάρ τις έοτι δόξα, καί αντη τών ονκ όρΟ^ών, ήν εκ τον αισ^^άνεσ&αί πως επί πολλών πάντως νπειλήφαμεν. εί όε 10 15 μή άπαντα ήμιν φενόή τά φαινόμενα-, άλλά τινές είσι και τούτων ορ&αΐ νπολήιρεις, ή επιόείξαντα, οτι ανται τοιανται, ή τάς μάλιστα όοκονσας ορ&άς^ ταύτας ληπτέον' ας άεΐ βε- βαιοτέρας είναι όεΐ ή άι μέλλονσιν εξ εκείνων τών λόγων όειχθ'ήσεσ&αι. ει γάρ και είεν δύο όόξαι νπεναντίαι άλ- 11 20 λήλαις, ώσπερ οϊεται (εί μεν πολλά, γενέσ&αι φησιν άνάγκι^ν είναι εκ μή οντων' εί όε τοντο μή οιόν τε, ονκ είναι τά οντα πολλά’ άγένητον γάρ όν, εϊ τι εστιν, άπειρον είναι, εί d’ Οντως, καί εν), ομοίως μεν όή ι)μΐν 6{μολογονμένων) άμφο- τέρων π(ροτάσεων) ονόεν μάλλον, ότι έν ή ότι πολλά, όείκννται. εί όε βέβαιος 25 μάλλον ή ετέρα, τάπό ταύτης ξνμπερανΟ-έντα μάλλον όέ- όεικται. τνγχάνομεν όε εχοντες άμφοτέρας τάς νπο- 12 27 λήψεις ταύτας, και ώς άν ον γένοιτ άν ονόεν έκ μηόενός [όντος] {καί ώς) πολλά τε καί κινούμενα [μέν] έστι τά όντα, άμφοΐν de πιστή μάλλον αντη, και d-άττον άν πρόοιντο πάντες ταύτης εκείνην τήν δόξαν, ώστ' εί και σνμβαίνοι έναντίας 1 είναι τάς φάσεις, καί άόύνατον γίγνεσ&αί τε έκ μή όντος καί μή πολλά είναι τά πράγματα, έλέγχοιτο μεν άν