De insufficienta valvulae tricuspidalis et casu hujus generis singulari : dissertatio inauguralis medica ... / auctor Paulus Guttmann ; opponentibus Preybisz, Sorauer, Jottkowitz.

  • Guttmann, Paul, 1834-1893.
Date:
[1858]
Catalogue details

Licence: Public Domain Mark

Credit: De insufficienta valvulae tricuspidalis et casu hujus generis singulari : dissertatio inauguralis medica ... / auctor Paulus Guttmann ; opponentibus Preybisz, Sorauer, Jottkowitz. Source: Wellcome Collection.

Provider: This material has been provided by The Royal College of Surgeons of England. The original may be consulted at The Royal College of Surgeons of England.

    8/24 (page 8)
    matismi articularis acuti; sequitur quoque alias affectiones, uti morbum Brightii, Pneumoniam, Pyaemiam, exanthemata acuta. Primarius denique est morbus, cujus causae saepius neque internae neque externae inveniuntur. Attamen quid impediat, quominus arbitremur, per- frigerium eodem modo endocarditidis causam sistere, quo alius cujusvis inflammationis? Profecto autem, si endocarditis rheumatismum acutum non sequitur, symptomata admodum levia, quin etiam nulla emergunt. Apud patrem, ut exemplo utar, ne minima quidem symptomata erant conspicua, antequam pulsatio venae jugularis sese ostendit. Hoc tempore autem valvula certo jam erat destructa, at vero ne minima quidem causa morbi erui potuit, itaque, quod ad aetiologiam endocarditidis pertinet, multa perspicua non sunt. Qua in re insufficientia valvulae tricuspidalis cernatur, paucis verbis definire possum. Quum endocarditide valvula plus minus destructa sit, atrium, dum ventriculus sese con- trahit, non amplius claudere potest: refluit igitur aliqua sanguinis pars inter utramque sy- stolen in atrium dextrum. Quum autem atrium praeter sanguinem ex ventriculo refluentem etiam certam ejus portionem ex utraque vena cava recipiat, paullatim dilatetur necesse est. Quae dilatatio longius protenditur ad venam cavam superiorem et tempore aliquo interpo- sito, vena jugularis gravissime tumescit. Neque minus dilatatur vena cava inferior, nam in hanc etiam inter quamque systolen sanguinis pars aliqua refluit, quia Valvula Eustachii, dum atrium paullatim dilatatur, ostio venae cavae haud sufficit. Attamen haec dilatatio minor est, quia inter quamque systolen major sanguinis pars in venam cavam superiorem quam in inferiorem regurgitat. Nec minus vena jugularis dextra magis dilatatur quam si- nistra. Jam quum utraque vena cava numquam sanguinem plane effundere possit, tandem omnes venas sanguine abundare necesse est: maxime igitur tenduntur et secundum naturae leges partes sanguinis aquosae transsudantur. Ex his causis in lege naturae positis po- stremo omnes aliae affectiones oriuntur, quas in symptomatologia morbi enumerabo. Hic loci autem, quum de rebus anatomicis hujus morbi loquar, aliam mutationem commemorare oportet, quae in hac ipsa valvula observata est, insufficientiam puto relati- vam, quae dicitur. Nimirum plures auctores contenderunt, insufficientiam valvulae tricus- pidalis fuisse relativam, ubi propter dilatationem ventriculi cordis dextri, quam in vitiis valvulae mitralis aut in pulmonum morbis, sicuti in catarrho bronchiali per longum tempus protracto et in emphysemate observamus, ostium venosum dextrum dilatatum reperiatur. His in casibus valvulam tricuspidalem inter systolen cordis atrium plane claudere non posse itaque sanguinem in atrium refluere putabant; certa hujus insufficientiae signa esse dila- tationem atrii, undulationes venae jugularis et strepitum systolicum in regione valvulae tricuspidalis. Rectissime autem Bamberger adnotat, haec signa alio modo explicari posse, et insufficientiam relativam revera non existere. Primum enim, ait, experimenta demon- strasse, unam cuspidem valvulae probe ampliatam totum fere ostium, etsi maxime dilatatum,