De insufficienta valvulae tricuspidalis et casu hujus generis singulari : dissertatio inauguralis medica ... / auctor Paulus Guttmann ; opponentibus Preybisz, Sorauer, Jottkowitz.

  • Guttmann, Paul, 1834-1893.
Date:
[1858]
Catalogue details

Licence: Public Domain Mark

Credit: De insufficienta valvulae tricuspidalis et casu hujus generis singulari : dissertatio inauguralis medica ... / auctor Paulus Guttmann ; opponentibus Preybisz, Sorauer, Jottkowitz. Source: Wellcome Collection.

Provider: This material has been provided by The Royal College of Surgeons of England. The original may be consulted at The Royal College of Surgeons of England.

    18/24 (page 18)
    postremo ad vasa tomachi, intestini, lienis, pancreatis, quibus omnibus vena portae componitur. Symptomata ab hepate proficiscentia sunt dolores regionis hypochondriacae dextrae, qui praecipue digitorum pressione excitantur, et, hepate gravius tumente, color icte- ricus cutis, imprimis faciei. Stomachus et intestina jam maturo tempore male afficiuntur: anorexia, digestio alienata, obstructio alvi signa sunt hujus affectionis. Fortasse secreta stomachi, intestini, imo glandularum abdominalium mutata sunt, secundum theoriam mor- borum conjicere quidem hoc licet. Omnino organa digestionis eadem symptomata praebent, quae in dyspepsia videmus. Peritonaeum eodem modo, si malum cordis per aliquod tem- pus exstitit, afficitur. Stases enim in venis ejus caussam praebent exsudationis seri intra cavum peritonaei; haec autem exsudatio magis magisque auget hydropem jam exortum, pres- sione in venam cavam exhibita. Etiam renum structura et functio mox alienantur, ipsi etiam afficiuntur hyperaemia illa venosa omnium organorum, quae degenerationem parenchymatis afferre potest. Quod ad renum excretum pertinet, ad urinam, semper diminuta est ejus quantitas. In primis morbi stadiis quantitas urinae saepissime mutatur, si, ut apud patrem, interdiu oedema pe- dum ortum erat, permagna urinae secretio intraverat, oedemate inter noctem decrescente. Quum demum hydrops non amplius cederet, etiam urinae copia ad minimum redigebatur. Pater intra totum tempus, quo eum observabam, certe non plus quam circiter uncias sex vel octo quotidie edidit, quamvis medicamenta diuretica strenue adhibebantur. Praeterea urina nubila erat et sedimentum deposuit, in quo largum acidum uricum et salia urica erant. Triplophosphatum magnam multitudinem vidi. Nonnidlis autem die- bus urina plane erat clara, colore succineo, eademque mansit. Omnino copia et qualitas urinae magnis mutationibus subjecta est, quas fortasse positas esse puto in tota assimila- tione et nutritione organorum. Id tantum commemorare licet, nullius fuisse dignitatis in secernenda urina, utrum aegrotus aquam biberet nec ne. Hoc phaenomenon grave habeo quod ad therapiam, quum ex hac re intelligamus, aegrotum aqua suppeditanda vexandum non esse. Quod ad organa genitalia pertinet, haec etiam hydrope afficiuntur et maxime intumescunt, quod idem apud patrem observavi. De omnibus his affectionibus permulta dicere possim; quum autem eadem sym- ptomata in valvulae mitralis vitis se ostendant, non amplius de illis loquar, sed breviter tantum commemorabo, etiam aegroti vultu morbum gravem exprimi. Vultus anxius, tristis, color cyanoticus genarum, labiorum, alarum nasi, oculi languidi, os dolore distortum, re- spiratio laboriosa, extremitates frigidae apud aegrotos miseros cernuntur. Denique de compensationis studio naturae aliqua dicenda mihi sunt, quia de hac re plurima dispu- tantur. Etenim putabant, naturam in morbis cordis varia impedimenta, quae valvularum vitiis oriantur, compensare studere et in morbis nonnullis revera hoc agnoscendum est.