De canali petiti et de zonula ciliari : commenatatio, quam ad veniam docendi in Academia Fridericiana Halensi cum Vitebergensi consociata rite impetrandeam gratiosi medicorum ordinis consensi et auctoritate / Fel. Barries.

  • Barries, Fel.
Date:
[1870]
Catalogue details

Licence: Public Domain Mark

Credit: De canali petiti et de zonula ciliari : commenatatio, quam ad veniam docendi in Academia Fridericiana Halensi cum Vitebergensi consociata rite impetrandeam gratiosi medicorum ordinis consensi et auctoritate / Fel. Barries. Source: Wellcome Collection.

Provider: This material has been provided by UCL Library Services. The original may be consulted at UCL (University College London)

    22/42 (page 18)
    esse crassiores. Quae res potissimum in zona perspicitur orbi- culi ciliaris, ubi fibrae nondum sic densae sunt, quam in zona processuum ciliarium. Contra vacua zonulae pars multo aliter se habet, quod infra intelligemus. Alia autem quaestio, quae, quum relationes limitantis ad zonulam cog^noverimus, facile solvitur, de fibrarum zonulae origine est. Vidimus enim fibras non ortas esse ex limilante, sed semper intra ipsius zonulae planitiem defluere, ex quo se- quitur has in ipsa zonula habere originem. Cujus si perlustra- mus superficiem, ordientes ab orae serratae regione versus lentis marginem, jam in confinio zonulae et hyaloideae singulas fibras subtiliter praeacutas incipere et radiorum modo sese ad lentis marginem dirigere cognosci licet. Quarum subtilium fibra- rum numerus, quo amplius ab ora serrata discedimus, intra orbiculi ciliaris etiam zonam eo magis augetur, quum inter re- pertas multae novae nascantur. Jam in exordio zonae proces- suum ciliarium densos radiantium fibrarum cancellos videmus. Atque usque ad hunc locum idem est in homine atque in va- riis mammalibus aspectus. Mutatur vero aspectus intra zonam processuum ciliarium, quum fibrae adhuc singulatim radiantes in fasciculos plus minus magnos coalescant ac novae etiam eodem modo, quo supra diximus, oriantur. Quae fibrarum in singulos fasciculos separatio versus culmen processuum ciliarium praesertim in hominis et canis oculis valde perspicua est; qui fdScicuU semper vallibus et monlibus pUcarum respondent. At- que hi fasciculi in culmine demum processuum ciUarium cuni corpore ciliari anguste cohaerere desinunt, sed sejuncti ab eo ad lentis capsulam Iranseunt. hi sue plerumque non lam solidi sunt, quam in homine et cane. Ac mirum etiam, quod forte in iis animalibus, quorum processus ciliares pectini similes valde sunt exculli, ut in homine, equo, animalibus rapacibus, slructura solidorum fasciculoruni valde est exi^ressa; quod cum majore rugarum formalione cohaerere censeo. Quin etiam fibrarum for- matio cum membranae plicatione cohaerescere mihi videtur. Sic fibrae in embryonum zonula, quae paulum est complicata, ra- rissimae sunt; neque magis excultae sunt in paulum complicatis partibus regionis orbiculi ciiiaris. \n gallina denique, in qua