Morbus Tsömör critice illustratus / per M. Maurit. Jacobovics.

  • Jacobovics, Mauritius.
Date:
1837
Catalogue details

Licence: Public Domain Mark

Credit: Morbus Tsömör critice illustratus / per M. Maurit. Jacobovics. Source: Wellcome Collection.

Provider: This material has been provided by The Royal College of Surgeons of England. The original may be consulted at The Royal College of Surgeons of England.

    55/58 (page 43)
    lidiorem provocata, mihi tantum non constent; neque ad „fe- brimlethalem, aeutam, et causouidem,“ in quam Cosacorum dux 1599 cum satis intempestive hac frictione usus esset in- cidit, unice istas contulisse, quis asseret, non immemor eundem Dominum generosum ex Coheri relatione ,,alias eduliis aromaticis, vinoque vixisse.“ (^Coberi Obs. VI. D I. Schol.^ Medicina alvum ducens rarius certo indicata, rarius ad- hibetur, quidquid autem sit: evacuans non vesperi, sed ma- tutino utplurimum datur tempore, quod in nervosis, hypochon- driacis, et hystericis saepius huic malo obnoxiis perpetuum est: „Cum eo tempore (^vesperi) fere pessimi sint, qui aegrotant, verendum est, ne si quid tunc moverimus fiat aliquid asperius‘^ (Ceis L. m. C. 5.) In longe plurimis casibus morbus laudatae methodo cedit quod ni fiat: ulteriori suo decursu jam febris gastricae, jam biliosae, aut alius, in quam metaschematismus contingit, therapia auxilio erit: sed adminicula supra allegata, vix non semper felici successu reconvalescentiam adducunt , quibus nonnulli „iieque tantum laboranti stomacho in concoctione ju- vanda evacuantibus, sed et roborantibus succurrendum^ cum Frid. Hotfmanno juste censentes Colophonis instar ama- rum quoddam addunt; simplex alioquin , et levius , ut ei ven- triculus sufficiat; alii majorem, vel minorem ejus imbecillita- tem per morbum, et curam semper residuam naturae vincen- dam committunt, serio monendo cibum omnem nimium , aut quemcuuque dyspeptum convalescenti summe alienum, et va- num melum ob levissimum etiam alteratlonis sensum post cibi assumtionem perceptum, ponendum esse, ex aequo sua dent; ne huic aut aliis in aetiologia memoratis momentis indulgentes in malum, quod verentur, tanto promtius incurrant ,,Illud enim quoque in omnibus stomachi vitiis praecipiendum est, ut quo modo se quisque aeger refecerit, eo sanus utatur: nam redit huic imbecillitas sua, nisi iisdem defenditur bona vale- tudo , quibus reddita esl“ (Ceis. L. IV, C. 5.) Quae simul tutissima sistunt praesidia etiam illos, qui morbo secus fre- quentius obnoxii erant, ab eodem defendentia. — §. 35. Illa quidem perpetua sunt: sive solutiones pro- blematum §. 31. propositorum Tubercula toties nominata, ad essentiam morbi vix quidquam facientia , sive F u k e r i confirmaverint epilogum dicentis : .,Et haec fere Historia mor- bi TsSmSr habet; singularis prorsus nihil. Saltem ego, quem pluries vidi morbum, et qui apud plurimos de eodem inquisivi, aliud nequidquam scio. Nihil endemici.