Conspectus medicinae theoreticae : ad usum academicum / auctore Jacobo Gregory.

  • Gregory, James, 1753-1821.
Date:
1851
Catalogue details

Licence: Public Domain Mark

Credit: Conspectus medicinae theoreticae : ad usum academicum / auctore Jacobo Gregory. Source: Wellcome Collection.

Provider: This material has been provided by Royal College of Physicians, London. The original may be consulted at Royal College of Physicians, London.

    149/492 (page 99)
    bene depletus citius iterum dlstenditur, et ad contractioneni denuo incitatur. Quapropter medico nunquam licet de impetu sanguinis judicare a frequentia pulsuum. CCCCLV. Postremo, in omnibus febribus, utcunque inter se diversls, pulsus nimis frequentes observantur, partim for- tasse ob debilitatem, partim ob humorum acrimoniam, par- tim ob sanguLnem a superficle corporls repulsum, et in magnis vasls accumulatum, eademque stimulantem : partlm quoque ob varlas irritatlones morbosas, quas in corpore tam male se habente et jam nimls irritablli facto nunquam desunt: partim demum per conamina quaadam ISraturse (cccLXiv, cccLXViii) ad corpus tanto malo liberandum ; quamvis sane multum hic subsit obscuri, vel prorsus ignoti : nec facile quis dixerlt quomodo autocrateia corporis hic agat; tantaque pulsuum fx'equentia referenda sit, necne, ejus conatibus. ccccLVi. Pulsus raro nimls tardi obserVantur, nisi a mi- nuta corporis mobilitate, velute in ultlmo senio, vel a cere- bro compresso, aut aliter male se habente. Gravlor vero cerebri compressio ingentem pulsuum frequentlam efficere solet, veluti in Jiyclrocephalo, apoplexia, &c. Interdum in hydrope pericardii, aliisque morbis vel hujus sacci vel cor- dis ipslus, pulsus mlrabiliter tardi fiunt. Allquando in con- valescentibus a febrlbus diuturnis, pulsus praeter solitum tardus observatur. Ees sane haud magni momenti ; cujus torpor aliquis vldetur esse causa. Medlcamenta quaedam sedantis generis, et imprimis narcotica nonnulla, veluti Di- gitalis, saspe visa sunt reddere pulsus multo tardlores solito. ccccLVii. Pulsuum vero frequentia nihil mutata, singuli possunt esse vel pleni, magnl, valldl, fortes, duri; vel parvi, debiles, moUes. Pulsus plenus, magnus, fortls fit, quum ventrlculus fortiter et plene se deplet, magnamque undam sangulnls arterlis tradit, quse has probe distendat, et ad va- lidam contractlonem Incitet. Hujusmodi pulsus continglt hominibus validis et sanls, raro morbosus habendus. Quod si nimis fortls evadlt, et pulpam digiti explorautis vehe- menter et acriter ferit, tum durus vocatur. Duritles pul- sus oritur a sublta et vehemente ventriculi cordis et arte- riarum contractlone, qu93 ramos remotiores, veluti carpi, nlmls subito et acriter distendat, et ad contractiones pariter