De glandulis thoracis lymphaticis atque thymo : specimen pathologicum / scripsit Ferdinandus Guilelmus Becker, M.D. ; Cum iconibus tribus.

  • Becker, Ferdinand Wilhelm, 1805-1834.
Date:
MDCCCXXVI [1826]
Catalogue details

Licence: Public Domain Mark

Credit: De glandulis thoracis lymphaticis atque thymo : specimen pathologicum / scripsit Ferdinandus Guilelmus Becker, M.D. ; Cum iconibus tribus. Source: Wellcome Collection.

Provider: This material has been provided by the Francis A. Countway Library of Medicine, through the Medical Heritage Library. The original may be consulted at the Francis A. Countway Library of Medicine, Harvard Medical School.

    17/80 (page 9)
    scilicet, quae inter thoracis viscera inveniuntur, quaedam habent sibi peculiaria. Glandulae enim illae in infanlibus (*) et plerisque iunioribus homi- nibus colore rubicundi sunt, succo uberiore el albido repleti, qui calore concrescit. In adultis autem color ille sensim mulatur et in senibus tan- dem atrocoeruleus iit vel niger, quo tempore eliam glandulae humore scatent nigrescente, qui pigmentum praebet fuscum. Quam quidem colo- ris mulationem, nisi alia quaedam illam comitetur afTectio, satis constat non pro morbo esse habendam. Inter illum vero qui tussi eiicitur mucum, et fluidum quod con- tinent glandulae bronchiales, similitudinem quandam linxerunt antiqui, quum praeserlim viderent, mucum illum frequenter vel optima valetudine fruentium hominum, imprimis mane substaniia quadam coerulea vel nigra esse tinctum (2). Varias inde constituerunt conjecturas. Verheynius (3) e lymphaticarum ordine glandulas nostras plane reiiciens, pinguedinem quandam ab illis secerni finxit, catarrhosque ex illarum oriri obstructione. Senacius ductus, qui fluidum ex iis in bronchos atque asperam arteriam removeant, vidisse testatur, et praecipue in foetu illis implendis augen- doque volumine inservire credil. Cui tamen opinioni Morgagnius at- que Haller(4) strenue sese opposuerunt. Recentius vero Portalius novis experimentis huiusmodi firmare conatus est sententiam: duplici glandularum genere pulmones praeditas esse docens: lympliaticis scilicet atque broncliialibus. Lvmphaticas qui- dern hic illic silas esse credit in pulmonum superficie atque parenchy- mate, rotundiores, duriores: bronchiales vero solummodo ad varias aspe- rae arteriae bronchorumque divisiones. Quae autem de illarum structura asserit, ipsis eius verbis enarrabo: ,,Dans 1'etat naturel on n'appercoit aucun canal excreteur des glandes bronchiques . .. mais j'ai vu plusieurs (1) In infantibus et foetibus maiores esse, quod Leipz. 1800. S. 19.9-) e lucernarum oleariarum fu- a nonnullis propositum invenio, non probatum mo illa oriri fabulavit. Lenhossek (Physiolog. fuit mihi: in foelu inler alios qualuor fere men- medicin. T. III. p. 2 34.) a fuligine cum aere as- sium nullas conspicere potui.— Hewsonius (I. c. pirato in pulmones delata. Laennecius bronchia- p. 34.) semper illas nigrescere docet. In infan- liiim glandularum nigriliem illa sputa efficere do- tibus nnnquam non rubicundas vidi. cet (Auscullalion medicale I. p. 297.): quo tamen (■*) Spula illa non ignota fuere Morlonio (Phthi- modo hoc ficri possit, non explicat. siolog. lib. II. cap. 2. 10.) nec Willisio (Opera. (') A/iatomie, Leipz. 17l4. ^.428. VoI.II. de phthisi pulmonali p. 49.). Inler re- (') Elem. Physiol. III. p. 1J0. centiores, Bree (iiber krankhajtes Athemholen, B