Quaestio medica. : cardinalitiis agitanda disputationibus, in Antonianis Medicorum Remensium Scholis, die Luna 17 Novembris, horâ septimâ matutinâ. / M. Henrico Macquart, ... praeside. ; An in peripneumoniis periculosa ... ; [Proponebat ..., Joannes Raimondus Bailheron ... ; pro licentiatu..].

  • Macquart, Henri Jacques, 1726-1768.
Date:
[1755]
Catalogue details

Licence: Public Domain Mark

Credit: Quaestio medica. : cardinalitiis agitanda disputationibus, in Antonianis Medicorum Remensium Scholis, die Luna 17 Novembris, horâ septimâ matutinâ. / M. Henrico Macquart, ... praeside. ; An in peripneumoniis periculosa ... ; [Proponebat ..., Joannes Raimondus Bailheron ... ; pro licentiatu..]. Source: Wellcome Collection.

    6/8 (page 6)
    canaliculis materiam altius infiget, veluti ligno clavum malleus, vafaque fortafle, diftendentis liquidi exceflu magis ac magis difrumpet. IV. # . . -■ QU./ESO nunc,poteftemefisfuamfanguinifluiditatem,fuamlenita¬ tem reddere , fuum oppilatis vafis elaterium ? Quo fcilicet morbi pen >do? An in graflfantis infultu? an in ingravefcentis flatu ? An in re¬ mittentis decremento ? Ab ipfifmet primis temporibus aut gravis efl morbus* aut levis. Si levis, emetico quid opus? Mittatur fanguis, potu aquae blando> leni, copiofo diluantur, minoratis purgantibus fubducatur alvus*, conti¬ nuoque refolvetur infardus nondum tenacior. Si gravis, a formidolofo re¬ medio quid non extimefcam ? Praecipuae funt inflammationis caulae motus vehementior, calorque immodicus. Vomitus motuum omnium efl: vehemen- tiffimus, ex vomitu calor urens *, ex emeticorum mordacitate fortiflima in fi¬ bris tenfio, rigiditafque,quandiu qualicumque ratione fubfiftit emeticorum adio. Quid poftmodum accidit ? Muficorum inflrumentorum chordis non abfimiles funt humani corporis fibrae. Illae fi ultra naturalem tonum , a quarto, verbi gratia, ad odavum elevatae fuerint, aut rumpuntur perma¬ nente diutius tenfionis causa , aut, fi fibi redditae, in tantum infra na¬ turalem gradum concidunt, in quantum fupra elevatae fuerant. Idem in fibrarum praefertim pulmonarium eretilmo obfervandum venit, utpote quae fint molles, laxae, diuturnaeque tenfionis incapaces. Igitur plus %quo eme¬ ticorum cavillationibus e redae fubito rumpentur, nalceturc]ue gangraena v aut derepente confident, & remittentur. Hinc fupprimetur expedoratio r augebitur in horas infardus, increfcet refpirationis difficultas, teterri- maque fient omnia fymptomata. In morbi flatu quantum periculofa fit emefis quis non videt? Cumulabit jam graviflimas inflammationis caufas, con¬ citatiorem videlicet motum, infpiffatoriumquefanguinisardorem *, humores crudos & incodos, materiam nondum bene praeparatam , per vimfruf- traneam nitetur expellere. Quae non inde exorientur fymptomata morbo graviora? Febris violent iflimamiferos artusdepafcctur, per totam corporis habitudinem pundorius perfentietur dolor torporis praenuntius, capitis dc- lor intolerabilis*, quin imo fbpe fepiiis phrsenelis aut delirium fupervenientv - • . : r V. AT cedent, inquies, blandis ad vaforum latera fuccuffibus haerentes moleculae, fugiendoque canales relinquent liberos. Efto. Unius aut akerius horae fpatio melius habebit aeger. Quidpoftea? Infpiffatus iterum ftagtlefcet eruor, revivilcetque hydra nondum Herculeis edomita labo¬ ribus. At velim undenam blandus ifte ad vaforum pulmonarium latera fuccuffus? A corde? Secundum totam axis vaforum longitudinem motum dirigit. A diaphragmate 2 Nequaquam profedo. Subitiflime quidem , ac