Discursus de diluuio maximo occasione inuenti nuper in Comitatu Laubacensi, & ex mira metamorphosi in mineram ferri mutati ligni cum observationibus geodaeticis, aeroscopicis, hydrographicis & aliis, praesertim quoad terram sigillatam huius loci & limum nouo modo in verum ferrum mutatum & c. curatius institutus & publicatus / à Io. Georgio Liebnecht. Cui accessit D. Jo. Gothofredi Geilfusii de terra sigillata Laubacensi erudita tractatio Latinitate donata.

  • Johann Georg Liebknecht
Date:
1714
Catalogue details

Licence: Public Domain Mark

Credit: Discursus de diluuio maximo occasione inuenti nuper in Comitatu Laubacensi, & ex mira metamorphosi in mineram ferri mutati ligni cum observationibus geodaeticis, aeroscopicis, hydrographicis & aliis, praesertim quoad terram sigillatam huius loci & limum nouo modo in verum ferrum mutatum & c. curatius institutus & publicatus / à Io. Georgio Liebnecht. Cui accessit D. Jo. Gothofredi Geilfusii de terra sigillata Laubacensi erudita tractatio Latinitate donata. Source: Wellcome Collection.

    391/424 (page 367)
    US LU Jos EU Q2 uM po RN ; n fundo ebullientibus; qui s eustfios axungia quafi irretiuntur ; figuntur , al- antur & exaltantur , vt mox ab Auri phure calorem rubrum , infufcurs;mox alphure argenti glaucum, albidum & ;aliis alios colores ,, & hoc modo vir- ies Cephalicas, Cordiales itemque val- penettabiles, refoluentes , obftruentes, néifcantur. Quarum deinceps, vere 'dinalium virtutum fubfidio refoluun- ' (4;) omnes ac fingulae tartaricae , fu]- urede ; falinae ingenere venofo Ícotiae, ntrectabiliter , ( 4.) efficacius, quam fu- i adductae ( quibus fuum tamen relin- imus pretium ) Terrae figillatae hu- res peccantes per vrinam & fudorem, tonadípectabili modo, attamen inad- ^tabili, eximunt, (3.) Balfamicam falfe- em intemerate confervant, nec non ) ob attrahentem paulifper, terreum, ciculum, adftringentemque faporem, ticas confocias omnesin fiftendis fpu- fanguinis, haemorrhagiis per nares & 8$, ab interna praefertim vlceroía dis- ütione venientibus , fi modo debita pone adhibeatur, exfuperat: quando. idem nullus vernaculus morbus eft, cui mater-