Over gastrostomieën : statistisch en critisch onderzoek naar de beste wijze, waarop bij vernauwing van den slokdarm eene maagfistel wordt aangelegd : proefschrift, ter verkrijging van den graad van doctor in de geneeskunde, aan de Rijks-Universiteit te Groningen ... / door Campegius Lambertus Vitringa.

  • Vitringa, Campegius Lambertus.
Date:
1884
Catalogue details

Licence: Public Domain Mark

Credit: Over gastrostomieën : statistisch en critisch onderzoek naar de beste wijze, waarop bij vernauwing van den slokdarm eene maagfistel wordt aangelegd : proefschrift, ter verkrijging van den graad van doctor in de geneeskunde, aan de Rijks-Universiteit te Groningen ... / door Campegius Lambertus Vitringa. Source: Wellcome Collection.

Provider: This material has been provided by The Royal College of Surgeons of England. The original may be consulted at The Royal College of Surgeons of England.

    23/176 (page 15)
    dat men bij eene nog permeabele strictuur nooit eene o-astrostomie mag uitvoeren. Integendeel, hoewel wij verscheidene operateurs kunnen aanwijzen, die het zich volstrekt niet behoeven te verwijten, dat zij sub finem vitae opereerden, zoo zal toch ieder moeten toegeven, dat vroegtijdig ingrijpen eerstens de operatie tot eene veel minder gevaarlijke maakt en ten andere de meest gevreesde symptomen van deze ziekte doet uitblijven. Meer algemeen erkend als eene zegenrijke operatie is de gastroste mie uitgevoerd bij litteekenstrictuur van den slokdarm , tengevolge van het slikken van corrodeerende vloeistoffen etc. , waarbij de ontstane vernauwing een zoo- danige was, dat geen voedsel meer kon worden ingé- bracht en de dilatatie van den slokdarm niet snel ge- noeg resultaten gaf. En wanneer men dan, zooals Bergmann deed, van de verkregen maagfistel uit de ver- nauwing dilateert en daarna de hstelopening door huid- plastiek weder sluit, kan men hier van eene definitieve genezing spreken. Slechts een paar maal werd de maagfistel aange- legd bij pylorus-stenose met het doel om van de fistelope- ning uit de vernauwing van den pylorus te dilateeren. In de Lancet, 9 April, 1881 deelt Mr. Henry Power een geval mede van spasmus oesophagi, tengevolge waarvan de patiënt overleden is. Deze had niet be- hoeven te sterven, zegt Power, zoo er eene gastrostomie was verricht. Verder worden nu nog als indicaties genoemd: aangeboren defecten van den oesophagus, strictureerin- gen, door het blijven vastzitten van vreemde lichamen ontstaan, en divertikels van den oesophagus. Bij deze