De palmen van Suriname : beschouwd in betrekking tot derzelver kruidkundige kenmerken, kultuur en nut voor nijverheid en handel / door W.H. de Vriese.

  • Vriese, W. H. de (Willem Hendrik), 1806-1862.
Date:
[1848]
Catalogue details

Licence: Public Domain Mark

Credit: De palmen van Suriname : beschouwd in betrekking tot derzelver kruidkundige kenmerken, kultuur en nut voor nijverheid en handel / door W.H. de Vriese. Source: Wellcome Collection.

    11/32 (page 5)
    dikte van 4 5 duimen. Het komt mij niet onwaarschijnlijk voor, dat de Surinaamsche plant het meeste overeenkomt met E. pisifera (3. gaertn. fruct. 2. p. 269. t. 139. fig. 4. omdat zij in allen deelen kleiner is dan de Braziliaansche. De naam Pina is voor dezelve bij de in¬ boorlingen, naar ’t schijnt, even gebruikelijk als die van Palisade. (Herb. Splitg. 318.) Zij komt ook voor in Columbia en Brazilië, en in laatstgenoemd land worden de onderste nog opgerolde deelen der bladstelen met de daarin bevatte beginselen van jong blad als voedsel gebezigd of gekookt en met azijn, zout en peper toebereid, gebezigd. De tijd van invoer in de Europesche tuinen wordt door loudon (Hort. Brit. p. 382. ed. 1832) gesteld op het jaar 1800, door SWEET (Hort. Brit. 715. 1839) op 1819, waaruit blijkt dat men, in dit opzigt in ’t onzekere verkeert. In het jaar 1846 ontving de Leydsche Akademie- tuin uit Suriname eenige duizenden deels gekiemde, deels ongekiemde zaden in een kistje met vochtige aarde, door de goedheid van den Heer van BEEFTiiNG te Valkenburg. Hierdoor ben ik in staat geweest, die plantsoort in ’t groot te cultiveren en aan alle tuinen en kweekers uit te reiken. II. JDe Kovnhoe-pahn. 2. KOMBOE. COMAN. OENOCARPUS BACABA Mart. Van Oenocarpus (wijnvrucht) heeft von martius vijf soorten opge¬ teld, welke allen te huis behooren in Amerika en niet ver van den evenaar verwijderd voorkomen. Zij hebben hooge, als geringde stam¬ men, die inwendig een week weefsel bezitten, en aan wier toppen zich vinvormige, eenigzins gekrulde blaadjes bevinden. De bladvoet is schedevormende. De bloeikolven zijn geplaatst onder de bladen, en aan den top met digt opeenstaande eenvoudige takken, welke met een dun , bruin , korrelig poeder bedekt zijn. De bloemscheden zijn hout¬ achtig, de bloemen als lederachtig, donkergeel of bruin; de bessen zijn eirond of bijna bolrond, als met daauw overdekt. Het wezenlijk ge- slachts-karakter bestaat in eenhuizige bloemen op dezelfde bloeikolf, eene dubbele, houtachtige schede, ongesteelde bloemen, en in de mannelijke bloem, een eenbladige, driedeelige kelk, eene drie- bladige kroon, zes meeldraden; in de vrouwelijke is een driebladige