Handschriftliche Studien zu Galen / von Georgius Heimrich.

  • Galen.
Date:
1910
Catalogue details

Licence: In copyright

Credit: Handschriftliche Studien zu Galen / von Georgius Heimrich. Source: Wellcome Collection.

    30/34 (page 30)
    όέ της καρόίας όι άρτηριών, τρίτη όε ή τον ήπατος διά των φλεβών των έν τοΐς οιμοΐς. ^,Είς ήν παράγονσι μεν αΐ άπο των πυλών το άκά^αρτον αΐμα.'^^) Πνλας ήπατος ονομάζει του ήπατος έμφυομένας φλέβας, ώνομάοϋ^ηοαν δε πύλαι παρά τοϋ ^^εμένου πρώτως πνλας όνομα τφ χωρίφ τούτω^ πόλει μεν οικία τινί μεγάλη το ήπαρ παρεικάοαντος^ άγροΐς δε τά τ έντερα και την κοιλίαν^ έ'ξ ών ώοπερ δι δδών τινων πολλών τών φλεβών εις τάς πνλας τής πόλεως ή τής οικίας κομίζεται τά αιτία. .^ζΑλϊέ οντοί γε πρώτον μεν άγνοοϋαιν., ώςάλλα μεν έστι φλεγμονής^ άλλα δετών οντωκαταπεπαρ- μένων ελκτικά φάρμακα.^^ \Η τών ελκτικών δνναμις ή μεν τις αύτοφνής έοτιν., ή δ' εκ σηπεδόνος οξννονοης έχει την γένεσιν^ αυτοφυής μεν ή τε τοϋ δικτάμνου καί προπόλεως καί ίλαψίας καί ή τοϋ ααγα- πηνοϋ^) καί ή τών οπών τοϋ Κυρηναίον τε καί τοϋ Μηδικοϋ^ εκ σηπεδόνος δε ή τε τής ζύμης καί ή τοϋ ψωρικοϋ καλού- μένου^ ήδη δε καί κόπρος ή εκ σηπεδόνος. έστί δε καί έτερον γένος ελκόντων οίκειότητι ποιότητος ήτοι ομοιότητι τής όλης ουσίας, ή τρίφυλλος^) ή άσφαλτΐτις τον τής έχίδνης ιόν έλκει^ ϋ^εΐον δε τον τοϋ σκόρπιου. ^7 ^^Πάλιν ovvj το τρίτον τώ σωτήρι^ τήν χει- ρίστην άπασών δ ό ζαν.^ ^Ιστέον^ ώς έϋ^ους όντος παρά τοΐς παλαιοίς πρότερον μεν ^ύειν Αιονύσφ καί Χάρισιν., εΐτα Ποσειδώνι καί τρίτον Αιί σωτήρι ό Γαληνός δύο άνατρέψας πρότερον ^Ασκληπιάδην καί ^Ερασίστρατον, τρίτον δε νϋν Μακεδόνα τον Αύκον άδολε- σχήσαντα., άνάπαλιν είρωνικώς έμνημόνενσε ώς τρίτου τοϋ σωτήρος. φησί δε Όρφενς^) Ζεύς τ αρχή., Ζευς μέσσα^ Αιός δ^ εκ πάντα τελείται, άλλά καί έν τοΐς συμποσίοις έϋ^ος ήν τοιοϋτον τρεις κρατήρας 0 Gal. De nat. facult. 114 = vol. II, 93 (= Script, min. HL 168). 2) Gal. De nat. facult. 119 = vol. II 54 (= Script, min. III 140). aa- γαπινον P. τρίφνλοξ P. “) Gal. De nat. facult. I c. 17 = vol. II 70 (= Script, min. III 152). ®) cf. Aristot. De mundo c. 7: Ζευς πρώτος γε- νέτο, Ζευς ύστατος άργιχεραυνος, Ζεύς κεφαλή, Ζεύς με'σσα, ζΐίος ό’ έκ πάντα τέτυκ.ται; cf. Überweg I 30. Diels, Vorsokratiker 492.