Disquisitiones de nervis organisque centralibus cordis cordiumque ranae lymphaticorum experimentis illustratae : dissertatio inauguralis physiologica ... / publice defendet auctor Rudolfus Petrus Henricus Heidenhain ; adversariorum partes susceperunt L. Damrosch, E. Jansen, G. Risch.

  • Heidenhain, Rudolf, 1834-1897.
Date:
[1854]
Catalogue details

Licence: Public Domain Mark

Credit: Disquisitiones de nervis organisque centralibus cordis cordiumque ranae lymphaticorum experimentis illustratae : dissertatio inauguralis physiologica ... / publice defendet auctor Rudolfus Petrus Henricus Heidenhain ; adversariorum partes susceperunt L. Damrosch, E. Jansen, G. Risch. Source: Wellcome Collection.

Provider: This material has been provided by The Royal College of Surgeons of England. The original may be consulted at The Royal College of Surgeons of England.

    31/66 (page 30)
    motorio haberetur. Quemadmodum enim unusquisque mus- culus, cujus nervus rivo intermittente irritatur, permanenti contractioni submittitur, quae demum nervi inanitione ad in* Citabilitatis interitum evecta desinit et relaxationi cedit, ita nervus vagus contrarias rationes offert; irritato enim hoc nervo cor conquiescere et diutius demum adhibito stimulo actionem recipere videmus. Miram hancce rem Web er ita tantum explicari posse putavit, ut novum actionis nerveae modum statueret: quemadmodum alioquin nervus motorius irritatus motum muscularem concitet, ita n. vagum motus inhibere dicit, non directe in cor, sed in apparatus ejus nerveos proprie motorios agendo. Horum igitur actionem nervo vago inhiberi, tum rursus expediri tradit, cum illius nervi irritatio ad inani- tionem usque continuetur; hinc tandem inhibitas cordis pul- sationes reverti. Longe alia Schiff^) docet. Vagum cordis nervum motorium proprium existimat, ab aliis nervis motoriis tantum eo discrepantem, quod facilius exhauriatur. Hac sin- gulari fit indole, ut cordis motus adhibito rivo magnetico- electrico celerrime subsistant. Continuata Galvanismi in ner- vum efficacitas autem partem ejus inter fila polaria sitam destruit, et rivus stimuli exhaurientis instar agens ad finem nervi periphericum non amplius propagari potest, quare hic paulatim reficitur et instaurata ejus incitabilitate cordis con- tractiones denuo peraguntur. Schiff ergo, ut videmus, ner- vum inanitioni tum obnoxium censet, cum W e b e r exaltatam ejus actionem defendit. De Schiffii experimentis et re- flexionibus , quae huc spectant, jam prius Rosenberger^) disseruit. Alia afferre liceat argumenta, quae Schiffii inter- pretationem experimenti Weberiani et partium, in quas n. vagus agat, refellant, 1) Eckhard*) sibi persuasit, nervo vago per natrium chloratum irritato ad pulsationes initio tardiores, tandem ad perfectam quietem adigi posse. Si nervus musculi animalis natrio chlorato irritatur, motiones musculi vibratoriae oriuntur, 1) Archiv fur physiol. Heilk. von Roser u. Wunderlich. Jahrg. VIII. 2) D» cent ris motuum cordis. Diss. inaug. med. Dorpat. 1850. 3) Gruadzu ge d. Phyaiologie d. Nerrensystems, Giessen 1854. S. 135.