De apoplexia : disquisitio theoretico-practica / Fr. Emmann. Foderé.

  • Fodéré, F. E. (François Emmanuel), 1764-1835.
Date:
1808
Catalogue details

Licence: Public Domain Mark

Credit: De apoplexia : disquisitio theoretico-practica / Fr. Emmann. Foderé. Source: Wellcome Collection.

Provider: This material has been provided by the Francis A. Countway Library of Medicine, through the Medical Heritage Library. The original may be consulted at the Francis A. Countway Library of Medicine, Harvard Medical School.

    16/258 (page 4)
    thici rftedii ( opus citat. n**. 330). Ex sensubus, auditum ultimum morientem , in apoplexia , ut m aliis morbis , observare licet; tum nasum , supercilia , tempora, et partes retro aures , quid sentire adhuc diii, mihi visa sunt, unde radices nervorum facia- lium , et nervorum auditivorum ( opus citat. n**. 3 28 et 3 2.9) , quld sani per magnum tempus servare , conjicere permittunt. At, pejorante asgro , omnes ce- rebri regiones pedetentim obtenebrantur, et etiam meduUa spinaHs, unde sensuum, et viscerum func- tiones , sensim atque sensim deficiunt ; resolvuntur ventriculus , intestina , anus , vesica ; spirandique eodem progressu augetur difficultas. Habet autem apoplexia, ut alii morbi acuti, suam exacerbalionem ct remissionem, qu^ tamen nullam regulam servant ; pulsu, et respiratione equidem distinguuntur, sed prse- cipue sentiendi et audiendi facultate; ita ut quidam asgri, mane sentlant et audiant faciliiis , qui vespere insensiles sunt, et vice versa , prout se habet remissio , matutino , vel vespertino tempore. VIII. Pulsus, in omnibus soporosis affectlbus in- flammatione non sociatis, languidus et rarus tangi- tur; quod certe cerebri et nervorum in omnibus ma- chinse systematibus , supremum imperium manifestat. In apoplexia , quandiu mediocriter natura ipso afFectii turbatur , nullam mutationem in pulsu , tantisper notabilem est reperire , praeter tempus exacerbatio- nis : tum, aliquid convulsi observatur; nam latera arterise, dura , resilientiaque tanguntur , unde con- Jectatur irritans quiddam originem nervorum, magis quam in remissione, inesse. Ubi vero invaluerit afFec- tus , insequalitatem quandam , ac tensionem for- tem adsciscit , longiorque fit pulsus, languidior, €t rarior. Quod si afFectus ipsas vires dejecerit, pul- sus efficiet languidiores, inEequaks , frequentes , ac celeres.